“In mijn jeugd wandelen we elke zondagmiddag op de Hoorneboegse hei achter ons huis. Mijn vader maakt foto’s die hij zelf ontwikkelt en afdrukt en ik mag hem als oudste dochter assisteren in de doka. Vooral dit beeld is me dierbaar omdat ik het gevoel nog precies terug kan halen. Ik zie hoe mijn zusjes en ik onder mijn moeders vleugels vandaan kruipen. Met de wetenschap van nu, weet ik dat op deze foto zichtbaar is hoe we later in het leven zullen staan.”